Dairy day two
Door: tamzie
Blijf op de hoogte en volg tamara
31 Mei 2010 | Ghana, Accra
Maandag 31 Mei 2010:
Na een goede nachtrust en een heerlijke douche zijn we nu klaar om naar Ada Foah te gaan. Benieuwd wat we daar allemaal gaan aantreffen. Na 1 dag hebben we eindelijk een beetje bereik om een sms naar huis te sturen. Mijn ouders zijn vandaag 25 jaar getrouwd. Ze zitten vast nu nog na te genieten van hun knalfeest afgelopen zaterdag. We zijn al vroeg in de veren en kregen een lekker ontbijtje. Een boterham met ei en een theetje erbij. Lekker lekker. Daar kan ik wel aan wennen. Na ons ontbijtje gingen we lopend onze euro’s wissen. 1 euro is ongeveer 2 cedis. Tijdens het wandelen keken we onze ogen uit. Taxi’s zijn echt overal te vinden. Het is benauwd buiten. Rond 10u kwam de trotro ons ophalen en namen we afscheid van de hotelmedewerkers met een foto. Na een kleine rit kwamen we aan in de shoprite. Daar konden we pinnen en even wat boodschapjes doen. We haalde wat kipnuggets en melk wat ze bij ons in Ada foah niet verkopen en gingen toen terug naar de trotro. In de trotro zat Grace die ons vriendelijk begroette. Grace is een ziekenhuismedewerkster en ook een contactpersoon van school. Ze was erg vriendelijk en komt van de week een keertje echt ghanees voor ons koken. We zaten 2 uur in de trotro daar genoten we van het utizicht en het kleine briesje. Ik heb ook nog even geslapen. De auto’s toeteren echt om alles en ze kijken nergens voor uit. Na een lange Na een lange maar interessante rit kwamen we langs het ziekenhuis en een aantal schooltjes en uiteindelijk ons huisje. We kregen meteen een rondleiding. En kregen de sleutel waar ik de echt hollandse sleutelhanger van Corine aanhing. Het huisje ziet er leuk uit. We hebben een grote tuin en daar zitten we nu even te chillen. In de tuin hangen allemaal hangmatten en staan palmbomen. Het is wel even omschakelen en wennen omdat het natuurlijk heel erg primitief is. Vanavond gaan we met alle huisgenoten eten. Ik ben benieuwd hoe de andere meiden zijn en in welke kamer we ons mogen settelen. Dat word een kamer buiten in een apart gebouwtje. Samen met onze bewaker hebben we alle meubels verplaatst zodat Kelly en ik samen kunnen slapen. De nieuwe meiden hebben we ook al ontmoet en zijn op eerste gezicht erg aardig. Emanuel is de bewaker en is even voor ons als een aap de boom ingeklommen om wat palmboomtakken af te snijden. Knap werd hoe hij dat doet. Alle ghanezen bieden meteen hulp aan. Zels kleine kindjes komen vragen of ze iets moeten dragen. Water drniken we uit zakjes. Dat is wel even grappig, maar erg wennen. Lekker is het niet echt. In de avond zijn we met onze huisgenoten en Grace gaan eten. We gingen te voet. Overal waar je keek liepen geiten en kind die naar je zwaaide. Kei schattig. Tijdens het eten hebben we lekker zitten kletsen. Ik had friet met worst en een salade. Dit smaakte erg goed. Dit soort eten had ik hier echt niet verwacht. Natuurlijk nam ik een lekkere fanta. Naast ons zaten een aantal americanen. Daar hebben we nog even mee gekletst en zouden we wat mee gaan drinken. Nadat we 5 euro per persoon moesten afrekeken. Helaas begon het te spelen en te omweren en zijn we maar naar ons huisje gegaan. We waren daar best moe en zijn meteen in slaap gevallen. De eerste nacht beviel goed. Na 1 dag kreeg ik eindelijk een smsje van het thuisfront. Dat deed me goed. Lots of love Tamara.
Na een goede nachtrust en een heerlijke douche zijn we nu klaar om naar Ada Foah te gaan. Benieuwd wat we daar allemaal gaan aantreffen. Na 1 dag hebben we eindelijk een beetje bereik om een sms naar huis te sturen. Mijn ouders zijn vandaag 25 jaar getrouwd. Ze zitten vast nu nog na te genieten van hun knalfeest afgelopen zaterdag. We zijn al vroeg in de veren en kregen een lekker ontbijtje. Een boterham met ei en een theetje erbij. Lekker lekker. Daar kan ik wel aan wennen. Na ons ontbijtje gingen we lopend onze euro’s wissen. 1 euro is ongeveer 2 cedis. Tijdens het wandelen keken we onze ogen uit. Taxi’s zijn echt overal te vinden. Het is benauwd buiten. Rond 10u kwam de trotro ons ophalen en namen we afscheid van de hotelmedewerkers met een foto. Na een kleine rit kwamen we aan in de shoprite. Daar konden we pinnen en even wat boodschapjes doen. We haalde wat kipnuggets en melk wat ze bij ons in Ada foah niet verkopen en gingen toen terug naar de trotro. In de trotro zat Grace die ons vriendelijk begroette. Grace is een ziekenhuismedewerkster en ook een contactpersoon van school. Ze was erg vriendelijk en komt van de week een keertje echt ghanees voor ons koken. We zaten 2 uur in de trotro daar genoten we van het utizicht en het kleine briesje. Ik heb ook nog even geslapen. De auto’s toeteren echt om alles en ze kijken nergens voor uit. Na een lange Na een lange maar interessante rit kwamen we langs het ziekenhuis en een aantal schooltjes en uiteindelijk ons huisje. We kregen meteen een rondleiding. En kregen de sleutel waar ik de echt hollandse sleutelhanger van Corine aanhing. Het huisje ziet er leuk uit. We hebben een grote tuin en daar zitten we nu even te chillen. In de tuin hangen allemaal hangmatten en staan palmbomen. Het is wel even omschakelen en wennen omdat het natuurlijk heel erg primitief is. Vanavond gaan we met alle huisgenoten eten. Ik ben benieuwd hoe de andere meiden zijn en in welke kamer we ons mogen settelen. Dat word een kamer buiten in een apart gebouwtje. Samen met onze bewaker hebben we alle meubels verplaatst zodat Kelly en ik samen kunnen slapen. De nieuwe meiden hebben we ook al ontmoet en zijn op eerste gezicht erg aardig. Emanuel is de bewaker en is even voor ons als een aap de boom ingeklommen om wat palmboomtakken af te snijden. Knap werd hoe hij dat doet. Alle ghanezen bieden meteen hulp aan. Zels kleine kindjes komen vragen of ze iets moeten dragen. Water drniken we uit zakjes. Dat is wel even grappig, maar erg wennen. Lekker is het niet echt. In de avond zijn we met onze huisgenoten en Grace gaan eten. We gingen te voet. Overal waar je keek liepen geiten en kind die naar je zwaaide. Kei schattig. Tijdens het eten hebben we lekker zitten kletsen. Ik had friet met worst en een salade. Dit smaakte erg goed. Dit soort eten had ik hier echt niet verwacht. Natuurlijk nam ik een lekkere fanta. Naast ons zaten een aantal americanen. Daar hebben we nog even mee gekletst en zouden we wat mee gaan drinken. Nadat we 5 euro per persoon moesten afrekeken. Helaas begon het te spelen en te omweren en zijn we maar naar ons huisje gegaan. We waren daar best moe en zijn meteen in slaap gevallen. De eerste nacht beviel goed. Na 1 dag kreeg ik eindelijk een smsje van het thuisfront. Dat deed me goed. Lots of love Tamara.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley