dairy day 14

Zondag 13 Juni 2010:
Vannacht erg goed geslapen. Dat was wel fijn. Ons ontbijtje werd een biscuitje want we kwamen tot de ontdekking dat we niet zo veel geld bij hadden en dat maar even moesten besparen. Gelukkig heb ik mijn pinpas bij alleen kan je hier echt nergens pinnen. Het is te hopen dat we met ons geld naar accra kunnen komen om daar in de shoprite te pinnen. I hope so. Nu eerst naar de Watervallen waar we voor gekomen zijn, anders was heel die trip voor niets. Slippertjes in de tas en loopschoenen aan want we gingen maar lopend naar de watervallen, dat bespaart weer geld. Ik voel me bijna een echte ghanees al moet ik dan nog wel eventjes in de zon zitten haha. Bij de watervallen aangekomen besloten we maar zonder gids te gaan we dachten dat we dat wel aankonden. We gingen voor de makkelijke route. Gelukkig was het nog vroeg dus niet zo warm. Het was een mooie route met veel natuur en veel zelfgemaakte bruggetjes. We liepen langs de waterval en kwamen allerlei dieren tegen. We hoorde overal gefluit van vogels en zagen mooie vlinders, libellen, spinkanen, salamanders (malle sanders op zijn Gouverneurs), een mierenkolonie en super rare rupsen. Ook hebben we een eekhoorn gespot die we helaas niet vast konden leggen. Er waren overal super mooie bomen met bladeren waar we in konden liggen haha. Aan het einde van het pad kwamen we bij de gigantisch mooie waterval. Het was echt prachtig. De waterval was super hoog en kletterde alle kanten op. Soms kwam er een briesje met spetters onze kant op en dat was wel even lekker na onze tour. We hebben daar even gezeten en mooie foto’s gemaakt met de zelfontspanner. We waren nog vroeg dus was er niemand die onze foto’s kon maken, maar we hebben gelachen en de foto’s zijn super mooi. Onze lange reis was zeker de moeite waard. Dus nu op weer terug naar de ingang van de watervallen en dan op naar Accra met ons weinig geld. Voortaan nemen we meer mee that’s for sure. We hebben het net maar dan ook net gered om in Accra bij de shoprite te komen. Save the lord. Hebben ze hier toch nog goed voor ons gebeden in de kerk vorige week. Eenmaal aangekomen gingen we snel een plasje plegen en pinnen. Dat ging allemaal prima. Daarna besloten we maar wat te gaan eten, want dat werd ook wel tijd na onze biscuitjes van vanochtend. We hebben het er dus maar van genomen met een pizza. Maar dat mocht ook wel. Na het eten gingen we eventjes wat winkeltjes kijken. Overal waren mensen aan het toeteren en met ghanese vlaggen aan het zwaaien want ze moesten voetballen. Voetbal kijken ze hier in de bioscoop, aangezien niet iedereen een tv heeft vind ik dit een goede oplossing. Ze waren erg blij en schreeuwde alles aan elkaar het leek wel of ze wereldkampioen geworden zijn. Ik ga er dus vanuit dat ze gewonnen hebben. We hebben even wat leuke souvenirtjes gekocht en kaarten en wat eten voor thuis en zijn toen teruggegaan. Op de terugweg kwamen we nog langs een betonfabriek ja papa die hebben ze hier ook. Misschien moet je volgende keer maar aan John vragen om naar Ghana te gaan. Ik kon geen foto maken want we reden te hard. Dat doen ze hier echt te hard rijden. Ze rijden meestal 100 en kijken nergens voor uit. Zelfs de bordjes negeren ze gewoon. Onderweg moesten we een aantal keer stoppen en kwamen er super veel mensen richting onze trotro gerend om maar iets te verkopen. Ghanezen die iets kopen nodigen ons dan ook altijd uit om mee te eten. Hoe weinig geld ze ook hebben en hoe weinig eten we zijn altijd invited. Samen met onze chup a chup lollies en i-pod en leesboek kwamen we de reis wel door. We zijn blij weer thuis te zijn, al was onze laatste taxi super fijn. Hij had goede muziek en zelfs een airco. En het was gewoon een taxi. We hebben maar meteen zijn nummer gevraagd en gaan hem zeker bellen als we naar het vliegtuig moeten. Daar kunnen we wel aan wennen haha. Ik ben helemaal gewend nu. Het is mijn 2é week en we krijgen het aardig onder de knie hoe het hier aan toe gaat. Nu eenmaal thuis gaan we eventjes relaxen en straks weer op tijd naar bed, want morgen mogen we weer werken op het schooltje. Ik vind het leuk alle lieve kindjes weer te zien. We hebben gisteren ook nog kennis gemaakt met de ouders van Linda die hier 2 weken logeren. Lots of love Tamara.