dairy day 15

Maandag 14 Juni 2010:
Vanochtend ging de wekker om half 7. Ik besloot er maar uit te gaan om te kijken hoe het weer was. Het was gelukkig droog dus ik besloot maar aan mijn ontbijtje te beginnen. Nog geen half uur later stond het te spoelen dus besloot ik maar mijn kaarten te schrijven die ik gisteren gekocht heb. Toen had ik eventjes een momentje van ik verlang naar huis, maar dat duurde gelukkig maar eventjes. Na een uurtje mijn emoties geuit te hebben in een brief was het droog en belde een leraar om te zeggen dat we konden gaan. Onderweg kwamen we nog een naakte man tegen met ballen waar je u tegen zegt. We hebben het er heel de weg over gehad hoe raar we het vonden. DJ remember bracht ons met zijn eigen bootje naar alek pam. Deze boot was een stuk kleiner dan die van vorige week, maar aangezien hij werkeloos is sinds een week bracht hij ons zodat hij nog iets kon verdienen. Wij vonden het dus niet zo erg, al vielen we wel een paar keer om. Gelukkig net niet helemaal. Na een klein uurtje van spanning of het niet ging regenen en of we niet gingen omkukelen kwamen we aan bij het eiland. De kindjes kwamen al meteen naar ons toe wat ik erg leuk vond. Mijn vriendinnetje liep Christine voorop en pakte me weer meteen vast. Ze is echt mijn vriendin. Elke keer als een ander kindje mij vastpakt kijkt ze die heel boos aan super schattig. Ze kletst super veel, soms vind ik het jammer dat ik niet weet wat ze zegt. Ze zegt heel vaak blofono dat is het enigste wat ik versta. Ze praat me ook regelmatig na dus dan zeg ik grappige dingen zoals tamara is lief en je bent ondeugend. Echt kei lachen. Op het schooltje waren geen leraren te bekennen door het weer van vanochtend. We besloten dus maar te gaan zingen en dansen met de kinderen. Zelfs de jongste kindjes dansen. Ze doen dan hun handjes in hun zij en gaan heen en weer bewegen. Dat is echt te schattig om te zien. Na even gedanst te hebben besloten we maar terug te gaan. Kelly en ik gingen maar mee peddelen omdat er een grote bui boven ons hing. We gingen dus maar snel even schuilen bij een gigantisch huis. DJ remember vertelde dat daar white one wonen die veel geld hebben net zoals ons. Hij vertelde dat ze in Afrika echt heel arm zijn en bijna niet kunnen eten. We hebben even met hem gekletst en hij vertelde dat hij in Ada foah op school had gezeten. Kelly en ik vonden het leuk om met hem een aantal schooltjes in Ada foah te bezoeken en dat gaan we dus volgende week donderdag doen. Ook hebben we afgesproken om hem daarna mee uit eten te nemen. Dat kost ons een paar euro en is voor hem heel leuk. Hij is erg aardig en we kunnen het goed met hem vinden net zoals eigenlijk met alle ghanezen. Toen het eenmaal droog was gingen we weer terug in het wankele bootje en we zaten nog maar even of het begon te plenzen. Voor we het wisten waren we kleddernat. Net zoals in de scene van the notebook waar ze in een bootje zitten en het begint te regenen. Gelukkig konden we er wel om lachen. We gingen met zijn 3é zo hard als we konden peddelen en we waren zo aan de kant. Af en toe spetterde ik Kelly nat of andersom. We hadden een pret. We waren helemaal doorweekt en gingen dus ook maar lopend door de regen naar ons huisje. Onderweg lachte iedereen ons uit. Zelfs de geiten waren aan het schuilen. Thuis aangekomen namen we een douche en genoten van super lekkere chips die ze ook in Nederland moeten verkopen. We hadden even ons beluurtje en werden op de hoogte gesteld van de stand van Nederland-Denemarken namelijk 2-0 voor ons. Ook al kunnen we the game hier niet zien ik weet dat Kuyt en Van persie gescoord hebben. Even met mama en papa gesproken wat natuurlijk weer even harstikke leuk was. We hebben eventjes nog wat spelletjes gespeeld en toen zijn Fenna en ik aan het eten begonnen. Broodje hamburger, met salade en jam en het smaakte erg goed. Daarna ging ik door de stromende regen met mijn laptop en paraplu door de vieze modder. Ja je moet er iets voor over hebben om met het thuisfront te contacten. In het internetcafé heb ik Mandy even gesproken. Dat was erg leuk. Ook had ik mail van Adriaan en Shirley wat ik erg leuk vond. Thanks guys echt super. Na anderhalf uur gekletst en gemaild te hebben besloten Kelly en ik terug te gaan. Het regende voor de verandering weer dus we zagen wel weer op tegen ons terugreis door de modder. Gelukkig kregen we een lift in een hoge jeep. Thuis bij de deur kwam ik erachter dat ik de sleutel vergeten was, dus konden we mooi terug. We konden mooi nog een taxi aanhouden die ons gratis wou wegbrengen naar het internetcafe. Maar kelly en ik zijn gulle nederlanders dus gaven zo’n arme ghanees dan nog maar 50 cent. Voor hun is dat heel veel. Eenmaal terug bij het internetcafe was er blijkbaar al iemand teruggelopen de sleutel te brengen. Waren we voor niets gegaan. Dus maar terug lopen, dat was gelukkig zo gepiept. Bij het huisje aangekomen was de keuken vol met mieren. Onze kelly ging dus weer met haar spuitbus aan de haal ala mevrouw uit pluk van de pletterflat. Want hier zitten niet alleen zaza de kakkerlakken maar ook allerlei mieren en muggen etc. De rest van de avond heb ik kelly’s gezeur aangehoord over al die leuke beesten hier in huis. Aangezien er vanmiddag een spin boven mijn bed zat hoop ik niet dat hij nu in mijn bedje is gekropen want ik houd niet zo van dat soort gezelschap in mijn bed. Na even een paar goede potjes geyatseet te hebben gaan we nu tukken. Hopen dat het morgen beter weer is en de ongedierteplaag verjaagt is. Lots of love Tamara.