diary day 16

Dinsdag 15 Juni 2010:
Vanochtend ging de wekker weer lekker om half 7. Meteen maar een heerlijk koude douche genomen. Daarna ontbeten en op weg naar de rivier om naar het schooltje te varen. Vandaag bracht dj Remember ons weer, omdat we hem het geld toch echt wel gunnen. Het weer beloofd weer niet veel goeds voor vandaag dus we moesten bij een gigantisch huis even pauzeren. Dat huis was echt prachtig en er woonde Italianen die al in geen 4 jaar niet geweest waren. We gingen daar dus even chillen en ik leerde DJ remember het spelletje zeeslag. Dat was erg leuk. Na een klein half uurtje konden we weer verder varen. De kinderen waren ondertussen al in de klas en kregen les van een van de leerlingen van de junior high omdat hun lerares Elisabeth er nog niet was. Wij kwamen er weer aan en we hadden meteen weer kinderen aan ons hangen. Kelly en ik hebben besloten 5 meisjes mee naar huis te nemen haha. Dat zijn de schattigste van het stel en allemaal heel aanhankelijk bij ons, kei lief. We blijven foto’s maken met hun, omdat ze zo schattig zijn. We zongen wat en daarna kwam elisabeth. Toen was het tijd om buiten te spelen en ging met mijn vriendin Christine naar huis om haar moeder te ontmoeten. Dat wilde ik graag dus haar nichtje bracht me naar hun huis. Haar moeder en oma waren heel vriendelijk en heette me welkom. Ik keek wat rond en was er nu van overtuigd. Christine moet mee naar Nederland. Ik zie nu al op tegen het moment dat ik van haar afscheid moet nemen. Terug bij het schooltje kocht ik wat popcorn van 5cent ja dat lees je goed en ging het uitdelen. Dat vonden de kinderen natuurlijk wel lekker. Met elisabeth gingen we met de kinderen wat zingen. Op een gegeven moment moest Elisabeth eventjes naar haar baas komen en waren kelly en ik alleen. Het was een hel. We wilde met de kinderen zingen maar voor we het wisten waren ze uit hun concentratie en gingen ze elkaar klieren. Doordat het leeftijdsverschil erg groot is, want in de kleuterklas zitten ook kindjes van 6 of zelfs ouder kunnen de oudere soms echt gemeen toen tegen de jongere. We besloten dus maar wat krijtjes uit te delen en op de grond 1 tot 10 te schrijven. Ik had de bak met krijtjes nog maar net gepakt of alle kinderen stormde op me af en het bakje viel op de grond voor ik het wist doken al de kinderen op de grond en was er geen krijtje meer over. Kelly en ik moesten zeker een kwartier krijtjes bij kindjes uit de zakken halen die ze erg moeilijk af wilde geven. Dat was dus echt niet leuk. Na een tijdje was er rust in de tent en konden kelly en ik even uitpuffen. Het valt ons op de veel jongens echt gewelddadig zijn en dat ze slecht naar ons luisteren. Doordat ze hier soms geslagen worden hoeft de juffrouw maar binnen te komen en ze zijn stil. Het maakt het ook super lastig omdat we hun taal niet spreken en ze geen engels kunnen. Deze werkdag was dus iets minder leuk, maar dat heb je in Nederland ook. We moesten een half uurtje langer blijven door de regen en gingen daarna naar huis met onze vaste vriend DJ remember. DJ is echt super aardig, we kletsen veel met hem over de verschillen tussen Nederland en Ghana. Hij is erg benieuwd naar Nederland en wil graag een keertje komen. Hij vraagt daarom ook van alles. Kelly’s moeder stuurt wat foto’s van hun huis en dat gaan we van de week even laten zien. Ik denk echt dat hij zijn ogen uit gaat kijken in Nederland. Voor ons is het een cultuurschok en een hele andere wereld, maar ik denk dat voor hem de schok nog veel moeilijker zal zijn. Wij weten dat we over een paar weken terug gaan naar een goed land waar we het allemaal prima voor elkaar hebben. Soms is het allemaal zo oneerlijk. Waarom hebben wij in godsnaam een orthodontist terwijl ze hier amper een tandarts hebben. Ik denk dat ik daar maar niet te lang over moet nadenken, want dan word ik gek. DJ vertelde over dat hij het duur vond om jam te komen iets typisch ghanees. Toevallig hebbe kelly en ik dat gisteren gekocht en kostte dat 1 cedi dus 50 eurocent. Voor ons is dat nothing en hier is dat much. Onbegrijpelijk. We hebben besloten hem dus maar iets meer te geven voor onze reis naar het schooltje, want dat verdiend hij echt. Hij is super dankbaar en noemt ons ook Madames. Wij zeiden dat hij maar snel naar Nederland moest komen en dat doet hij ook als hij geld heeft. We hadden het erover dat hij dan bij ons mag komen eten en dat we hem alles laten zien. Daar was hij het niet mee eens, want hij moest onze schoenen poetsen van hemzelf en voor ons koken zodat wij lekker konden relaxen. Kelly en ik kwamen harstikke in opstand en zeiden neeeeeeee als je naar nederland komt dan heb je vakantie en gaan wij voor jou koken. Echt een schatje die DJ. Ik wou dat ik hem eventjes een weekje of 2 kon meenemen naar Nederland en hem alles te laten zien. Zodra hij komt staan kelly en ik meteen bij het vliegveld klaar om hem te begeleiden. Het was een leuke terugreis like always. We namen afscheid en gingen terug naar het huisje. Daar gingen we naar het postkantoor voor onze brieven. Dat was redelijk duur, want de deden het met priority anders komen ze te laat aan en ze komen by air haha. Daarna gingen we langs de naaister waar ze onze rokjes af had. Die zijn erg leuk geworden. Kelly en ik hebben hetzelfde stofje dus kunnen straks als twin door. We zijn erg blij met ons rokje. Thuis hebben we een eitje gebakken en even een wasje gedraaid. Na ons wasje zijn we gaan eten bij charlies waar we al eens zijn gaan zwemmen. We moesten redelijk lang wachten wat we van te voren wisten dus hadden yatzee meegenomen. Ik had slechte potjes dus kelly was de winnaar. Gelukkig was voordat ik mijn slechte score had opgeteld het eten klaar. Ik had rijst met kip en een champignon sausje het smaakte super maar was erg veel. We hadden buiten ook last van muggen en hadden ons niet ingesmeerd met deet dus waren we zo klaar met eten. Terug naar huis hoorde we krekels en sprongen er kikkers voor onze voeten. Het was pikkedonker maar gelukkig had slimme kelly haar hoofdlampje bij. Thuis hebben we nog wat gerelaxt en zijn toen gaan slapen. Lots of love Tamara.