Zaterdag 20 Juni 2010

Zondag 20 Juni 2010:
Vanochtend meteen een telefoontje naar dokter Nahr gedaan. Om 12 uur zou hij in het ziekenhuis zijn en dan ben ik ook meteen van de partij. Gisteren heb ik gelukkig mijn voet eindelijk met Betadine en een pleister kunnen behandelen. Ze hebben hier nergens een medical box. Zelfs niet in de hotels. Ik was dus blij dat ik gisterenavond mijn voet kon behandelen. Voortaan zit dat standaard in mijn tas. Het doet best veel pijn en mijn voet is helemaal ontstoken en dik. Niet fijn. Om half 12 liepen kelly en ik maar meteen richting de weg waar we altijd trotro’s aanhouden. Doordat het vandaag zondag is zijn er weinig auto’s op de weg want iedereen gaat naar de kerk vandaag. Gelukkig kwamen we Emanuel tegen en hield hij voor ons een taxi aan. Eenmaal aangekomen bij het ziekenhuis hadden we dokter Nahr al snel gevonden. Hij keek ernaar en zei meteen dat het er niet al te best uitzag. Hij gaf me een recept mee die ik later die middag kon ophalen in Kasseh. De zusters gingen mijn voet nog behandelen zei dokter Nahr. Ondertussen waren ze bezig met een spuit en kelly en ik keken er naar met grote ogen. Ik hoopte niet dat dat voor mij was, en dat was gelukkig ook niet. Ze ontsmette mijn voet wat geen pretje was en ik kreeg een nieuwe pleister met Betadine. Ik bedankte ze en kelly en ik namen meteen een trotro naar Kasseh om mijn medicijnen op te halen. De mensen die ik tegenkom kijken erg naar mijn voet en vragen wat er gebeurd is. Na mijn verhaal zeggen ze oowh i’m sorry. Eenmaal aangekomen in Kasseh was er niemand bij de apotheek. We moesten daar een half uur wachten. Er was daar een schilder aan het verven nou die bakt er ook maar wat van. Ik dacht dat mijn muur in mijn kamer slecht geverfd was maar dit leek nergens op. Hij verfde een beetje hier en daar en dan was het oke. Over heel de muur kleurverschil het zag er niet uit. Na een half uur wachten kwam er eindelijk iemand aan die me een antibiotica gaf en een ontstekingsremmer. Ook gaf hij me een zalfje voor mijn wond en vitamine pillen. Ik mag 11 tabletten op een dag gaan slikken + een vitaminepil. Als mijn wond nu niet beter wordt dan weet ik het ook niet meer. Ik hoop zo dat het snel over gaat want dat is niets zo. Hij legde het me goed uit wanneer ik ze moest innemen en hoeveel tijd er tussen moet zitten. Ik moet dus in de nacht ook een tablet nemen en mag pas na half 7 eten. Dat is iets minder, maar mijn wond gaat op dit moment even voor. Het ziet er namelijk niet goed uit. Ik heb een keur van 5 dagen. Dus ik ben benieuwd. Toen we eindelijk thuis waren zijn we even op internet gegaan. Waar ik mails beantwoorden van Sabina, Desiree en Shirley. Super leuk dat jullie mailen meiden. Ook had een krabbel van Melissa en Babette. Hyves is alleen erg sloom dus ik kan moeilijk terugkrabbelen. Ik heb er helaas geen foto’s op kunnen zetten. Vandaag had ik wel even moeilijk. Ik heb vaak naar huis gebeld. Dat komt gewoon door mijn voet, dat zit me echt niet lekker. Ik had mijn tante nog even aan de telefoon dat vond ik erg leuk. Het was vandaag vaderdag en natuurlijk miste ik mijn papa wel op pappiesdag. Maar zodra ik terug ben krijgt hij alsnog wel een ontbijtje op bed haha. Na het internetten kosten we wat medicijnen voor Grace. Dat zijn namelijk haar biertjes. Ze komt vanavond voor ons koken. En niet alleen koken ze komt ook een kip slachten. Nou nou ik ben benieuwd. We kwamen door de poort en zagen meteen onze haan al liggen. Ons avondeten voor vandaag. De vader van Linda ging de kip slachten. Grace deed even voor hoe hij hem moest vasthouden en toen was het actie geblazen. Ik hield mijn hart vast. Het was geen pretje om te zien maar voor die haan moet het helemaal vreselijk geweest zijn want soms ging hij nog een beetje met zijn voet heen en weer. Bleeeeeewh. Ik had papa meteen gesmst en die vond dat ik het de volgende x maar zelf mocht doen. Nou no way. Grace ging het voor de rest afhandelen. Ze plukte hem kaal en waste hem nog grondig. Daarna ging ze er van alles uithalen zoals zijn darmen en etc. We mochten allemaal ons eigen stukje kip uitzoeken en ik koos een pootje. Na een tijdje was het eten klaar en ik had niet zo super veel trek. We aten bij de kip die ze in een satesoep had gedaan. Jam en Fofoe. Ik ben niet zo kapot van het eten van hier. Grace is wel echt super lief. Ze heeft altijd mooie woorden voor ons. Morgen gaat ze naar de ambassade voor haar visum. Ik hoop zo dat het lukt. Dan zien we haar misschien nog op schiphol want ze gaat de 6de terug en wij gaan ook de 6de terug. Dat zou wel leuk zijn. Ik vind het wel erg jammer dat ik niet thuis ben wanneer ze naar nederland komt maar er zijn vast genoeg mensen die haar mee op sleeptouw nemen om alles te laten zien. Na het eten ben ik vroeg naar bed gegaan want ik was moe. Lots of love tamara.